Ξεκάθαρη ευρωπαϊκή απάντηση-κόλαφος στην τουρκική προκλητικότητα!

Ισχυρό ράπισμα στην επεκτατική τουρκική πολιτική που  αντιβαίνει στα συμφέροντα, όχι της Ελλάδας, αλλά της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η απάντηση που έδωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δια του Αντιπροέδρου και Ύπατου Εκπροσώπου για την Εξωτερική Πολιτική Γιοσέπ Μπορέλ σε δύο ερωτήσεις που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής της ΝΔ κ Μανώλης Κεφαλογιάννης.

«Ενώ η προσχώρηση στις διεθνείς συνθήκες αποτελεί κυρίαρχη επιλογή, η ΕΕ έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η Τουρκία θα πρέπει να σέβεται το δίκαιο της θάλασσας, και ιδίως την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ στα χωρικά τους ύδατα και τα κυριαρχικά δικαιώματά τους στις θαλάσσιες ζώνες τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δημιουργούνται από τα νησιά», αναφέρει ο κ. Μπορέλ

Πιο αναλυτικά :

Με  δύο ερωτήσεις που είχε απευθύνει  ο ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Μανώλης Κςεφαλογιάννης προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε ζητήσει να πληροφορηθεί τη θέση της Επιτροπής αναφορικά με τις πρόσφατες συνεχείς προκλητικές και επιθετικές ενέργειες της Τουρκία εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας που κλιμάκωσαν επικίνδυνα την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο.

Η καταλυτική απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δια του Αντιπροέδρου και Ύπατου Εκπροσώπου για την Εξωτερική Πολιτική Γιοσέπ Μπορέλ δεν είναι απλά καταδικαστική για τις προκλητικές και μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας που πρέπει άμεσα να τερματιστούν αλλά αποτελεί ένα ισχυρό ράπισμα στην επεκτατική τουρκική πολιτική. Που αντιβαίνει στα συμφέροντα, όχι της Ελλάδας, αλλά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην απάντησή του ο Ύπατος Εκπρόσωπος μεταξύ άλλων αναφέρει ότι:

–          Αποτελεί κυρίαρχη επιλογή της ΕΕ η προσχώρηση στις Διεθνείς Συνθήκες όπως η Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας που η Τουρκία δεν έχει ούτε υπογράψει ούτε κυρώσει.

–          Η Τουρκία θα πρέπει να σέβεται το Δίκαιο της Θάλασσας και ιδίως την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ στα χωρικά τους ύδατα και τα κυριαρχικά τους δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες τους.

Και τονίζει συγκεκριμένα: ΄

–          «Τα κυριαρχικά τους δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δημιουργούνται από τα νησιά.

Ενώ όσον αφορά το μνημόνιο συνεννόησης Τουρκίας-Λιβύης για την οριοθέτηση περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας δηλώνει ότι παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν μπορεί να παράγει έννομες συνέπειες  για τρίτα κράτη.

Αναλυτικά οι απαντήσεις του Ύπατου Εκπροσώπου

EL

E-003577/2020 Απάντηση του ύπατου εκπροσώπου/αντιπροέδρου κ. Borrell εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(24.9.2020)

Ενώ η προσχώρηση στις διεθνείς συνθήκες αποτελεί κυρίαρχη επιλογή, η ΕΕ έχει επανειλημμένα τονίσει ότι η Τουρκία θα πρέπει να σέβεται το δίκαιο της θάλασσας, και ιδίως την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ στα χωρικά τους ύδατα και τα κυριαρχικά δικαιώματά τους στις θαλάσσιες ζώνες τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δημιουργούνται από τα νησιά.

Δυστυχώς, οι κλιμακούμενες μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας, ιδίως στην Ανατολική Μεσόγειο, κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση, έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της ΕΕ, τα κυριαρχικά δικαιώματα κρατών μελών της ΕΕ και το διεθνές δίκαιο και πρέπει να τερματιστούν.

Ζητήματα που σχετίζονται με την οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και της υφαλοκρηπίδας θα πρέπει να εξετάζονται μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων καλή τη πίστει. Δυστυχώς, η κλιμάκωση των μονομερών ενεργειών της Τουρκίας, ιδίως στην Ανατολική Μεσόγειο, κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, αντιβαίνει στα συμφέροντα της ΕΕ, στα κυριαρχικά δικαιώματα των κρατών μελών της ΕΕ και στο διεθνές δίκαιο και πρέπει να τερματιστεί.

Όσον αφορά το μνημόνιο συνεννόησης Τουρκίας-Λιβύης για την οριοθέτηση περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας στη Μεσόγειο θάλασσα, στις 12 Δεκεμβρίου 2019, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο[1] υπογράμμισε ότι παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν μπορεί να επιφέρει νομικές συνέπειες για τρίτα κράτη.

Σε συνέχεια του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της 13ης Ιουλίου 2020, ο ύπατος εκπρόσωπος/αντιπρόεδρος διερευνά περαιτέρω τρόπους που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των εντάσεων και στην επίτευξη συμφωνιών σε θέματα που δημιουργούν ολοένα μεγαλύτερη ένταση στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας, ενώ επίσης επεξεργάζεται επιλογές για περαιτέρω κατάλληλα μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν ως απάντηση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ ως αποτέλεσμα των τουρκικών ενεργειών, μεταξύ άλλων στην Ανατολική Μεσόγειο[2].

EL

E-003344/2020

Απάντηση του ύπατου εκπροσώπου/αντιπροέδρου κ. Borrell εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(23.9.2020)

Η Επιτροπή είναι ενήμερη για τις ενέργειες στις οποίες αναφέρεται ο κ. βουλευτής.

Η ΕΕ έχει επανειλημμένα τονίσει ότι ζητήματα που σχετίζονται με την οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών ζωνών και της υφαλοκρηπίδας θα πρέπει να εξετάζονται μέσω διαλόγου και διαπραγματεύσεων καλή τη πίστει.

Δυστυχώς, οι κλιμακούμενες μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας, ιδίως στην Ανατολική Μεσόγειο, κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση, έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα της ΕΕ, τα κυριαρχικά δικαιώματα κρατών μελών της ΕΕ και το διεθνές δίκαιο και πρέπει να τερματιστούν. Η Τουρκία θα πρέπει, αντιθέτως, να σέβεται το δίκαιο της θάλασσας, και ιδίως την κυριαρχία όλων των κρατών μελών της ΕΕ στα χωρικά τους ύδατα και τα κυριαρχικά τους δικαιώματα στις θαλάσσιες ζώνες τους, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δημιουργούνται από τα νησιά.

Όσον αφορά το μνημόνιο συνεννόησης Τουρκίας-Λιβύης για την οριοθέτηση περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας, στις 12 Δεκεμβρίου 2019 το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο υπογράμμισε ότι παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων κρατών, δεν συμμορφώνεται με το δίκαιο της θάλασσας και δεν μπορεί να παράγει έννομες συνέπειες  για τρίτα κράτη.

Σε συνέχεια του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της 13ης Ιουλίου 2020, ο ύπατος εκπρόσωπος/αντιπρόεδρος της Επιτροπής διερευνά περαιτέρω τρόπους που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των εντάσεων και στην επίτευξη συμφωνιών σε θέματα τα οποία δημιουργούν ολοένα μεγαλύτερη ένταση στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας, ενώ επίσης επεξεργάζεται επιλογές για περαιτέρω κατάλληλα μέτρα που θα μπορούσαν να ληφθούν ως απάντηση στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ ως αποτέλεσμα των τουρκικών ενεργειών, μεταξύ άλλων στην Ανατολική Μεσόγειο