Προβληματισμοί από τη «Λαϊκή Συσπείρωση» για το άνοιγμα των σχολείων

Ανακοίνωση εκδόθηκε από την  παράταξη της ελάσσονος μειοψηφίας του δημοτικού συμβουλίου « Λαϊκή Συσπείρωση» την οποία υπογράφουν ο επικεφαλής κ. Τάκης Πότσος και ο δημοτικός σύμβουλος Κώστας Τσουρούτης, σχετικά με το άνοιγμα των σχολείων.

Στο θέμα αυτό αναφέρθηκε μιλώντας στο Notos News και την Απογευματινή Ενημέρωση ο κ. Τάκης Πότσος εκφράζοντας τις ανησυχίες του για το άνοιγμα των σχολείων καθώς όπως είπε χρειάζονται περισσότερα άτομα για την καθαριότητα των σχολείων Επιπλέον τόνισε πως θα πρέπει να βελτιωθεί το νομοθετικό πλαίσιο που θα δώσει στους δήμους τη δυνατότητα να διεκδικούν περισσότερα από την κυβέρνηση

Στην ανακοίνωση που εκδόθηκε από την Λαϊκή Συσπείρωση αναφέρονται αναλυτικά τα ακόλουθα:

«Λίγες μέρες έμειναν για το άνοιγμα των σχολείων και οι γονείς βρίσκονται αντιμέτωποι με την επικίνδυνη και προκλητική άρνηση της κυβέρνησης να πάρει ουσιαστικά μέτρα προστασίας για μαθητές, γονείςκαι εκπαιδευτικούς.

Οι ανάγκες για την καθαριότητα των σχολικών αιθουσών και των αύλειων χώρων στα σχολικά συγκροτήματα είναι αδύνατον να καλυφθούν, ειδικά σ’ αυτές τις συνθήκες, με τον αριθμό των καθαριστριών που επιτρέπει η κυβέρνηση ανά δήμο.

Συγκεκριμένα στη Ρόδο θα προσληφθούν 109 καθαρίστριες για 116 σχολικές μονάδες -76 με πλήρη απασχόληση και οι 33 με μερική απασχόληση-, οι οποίες είναι αδύνατον να καλύψουν τον αριθμό των σχολικών αιθουσών, ακόμα και αν προσληφθούν οι 28 επιπλέον καθαρίστριες με τετράμηνη σύμβαση;;;;; από το Δήμο.

Επίσης η λειτουργία των σχολικών τάξεων με 20, 25 και παραπάνω μαθητές με χρήση μάσκας μόνο, όταν τον περασμένο Ιούνη με σχεδόν μηδενικά κρούσματα η επαναλειτουργία των σχολείων έγινε με ανώτατο όριο μαθητών 15 ανά τμήμα, φανερώνει την εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης για τις συνθήκες ασφάλειας των παιδιών μας.

Ο Δήμος δεν πρέπει να γίνει ο εκτελεστής της κυβερνητικής εγκληματικής πολιτικής στο χώρο της παιδείας.

Εχει και αυτή η δημοτική αρχή -όπως και οι προηγούμενες- τεράστιες ευθύνες για την πολιτική τους απέναντι στην κάλυψη των αναγκών σε νέα, σύγχρονα και ασφαλή σχολεία. Ο λόγος που δεν γίνονται νέα σχολικά κτήρια είναι ότι δεν χρηματοδούνται οι λαϊκές ανάγκες, προκειμένου να μένει το χρήμα για να το δίνουν απλόχερα με επιδοτήσεις και πλήθος προνομίων στους επιχειρηματικούς ομίλους. Αλλά ακόμα και αν αποφασίσουν να κατασκευάσουν σχολεία, βάζουν τους ιδιώτες από τη πίσω πόρτα μέσω των συμπράξεων.

Η εφαρμογή της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής αγωγής για τον Δήμο της Ρόδου ήταν γνωστή εδώ και ενάμιση χρόνο. Ούτε και οι προκάτ αίθουσες που συμφώνησαν να χρησιμοποιήσουν για σχολικές αίθουσες δεν έχουν εγκατασταθεί ακόμα, με αποτέλεσμα οι γονείς των νηπίων να έλθουν σε αδιέξοδο το επόμενο διάστημα.

Η αποθέωση της ατομικής ευθύνης αποτελεί την καλύτερη «συνταγή» για την κυβέρνηση, προκειμένου ν’ απαλλαγεί των ευθυνών της από τα μέτρα που πρέπει να πάρει , αλλά δεν θέλει να πάρει, για την ασφάλεια και την υγιεινή των μαθητών, των εκπαιδευτικών και των γονιών. Ούτε σε μαζικές προσλήψεις δασκάλων και καθηγητών με μόνιμη σχέση εργασίας δεν είναι διατεθειμένη να προχωρήσει, ώστε τα παιδιά να μην είναι επικίνδυνα στοιβαγμένα σε σχολικές αίθουσες, σε παμπάλαια και πολλές φορές ακατάλληλα σχολεία.

Οι ανάγκες αυτές υπολογίζονται από την κυβέρνηση ως «κόστος» που πρέπει όσο το δυνατόν ν’ αποφευχθεί, την ίδια στιγμή που δεν σταματά να μπουκώνει με εκατομμύρια ευρώ επιχειρηματικούς ομίλους.

Ο Δήμος Ρόδου έχει υποχρέωση αυτή τη στιγμή να ολοκληρώσει όλες τις απαραίτητες επισκευές στα σχολεία, να απαιτήσει κρατική χρηματοδότηση ώστε τα μέσα προστασίας να διατεθούν δωρεάν και με επάρκεια στα σχολεία. Να εξευρεθούν αίθουσες που να είναι διαθέσιμες για εκπαιδευτική διαδικασία και να προχωρήσει σε δέσμευση πόρων για ανέγερση νέων σχολικών δομών. Άμεσα να εγκατασταθούν οι αίθουσες για τη λειτουργία της προσχολικής αγωγής. Να διεκδικήσει και να εξασφαλίσει τον απαραίτητο αριθμό μόνιμων καθαριστριών στα σχολεία , ώστε να διασφαλίζονται οι υγειονομικοί όροι καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας του σχολείου και όχι για μερικούς μήνες.

Είναι ζήτημα του γονεϊκού κινήματος, των εκπαιδευτικών αλλά και όλου του Ροδιακού λαού πάνω απ’ όλα ο αγώνας για τα μορφωτικά δικαιώματα,την υγεία και την ασφάλεια των παιδιών του.»