Ομιλία του Βασίλη Υψηλάντη για το δικαίωμα του συνέρχεσθαι στην ολομέλεια της Βουλής

Ο Βουλευτής Δωδεκανήσου Βασίλης Α. Υψηλάντης με ομιλία του στην ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε επι του νομοσχεδίου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη περι των Δημοσίων Συναθροίσεων.

Κατή την ομιλία του αναφέρθηκε ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο διασφαλίζει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι δημοσίως σε υπαίθριο χώρο σύμφωνα με το Σύνταγμα και το Άρθρο 11 της Ε.Σ.Δ.Α.  κατά τρόπο τέτοιο ώστε να μην εκτίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η δημόσια ασφάλεια και να μην διαταράσσεται η κοινωνικοοικονομική ζωή ορισμένης περιοχής.

Ουσιαστικά το νομοσχέδιο αυτό έρχεται με τρόπο δημοκρατικό να καλύψει την Συνταγματική επιταγή για την εξειδίκευση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι και των περιορισμών αυτού βάση νόμου.

Η ομιλία του έγινε εν παρουσία του Πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και καταχειροκροτήθηκε από τους παριστάμενους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του είναι το ακόλουθο.

Στο πρώτο άρθρο του υπό ψήφιση ΝΣ ορίζεται ο βασικός σκοπός του, που δεν είναι άλλος από την πραγματική διασφάλιση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι δημοσίως σε υπαίθριο χώρο, σύμφωνα με το Σύνταγμα και το άρθρο 11 της ΕΣΔΑ, κατά τρόπο ώστε να μην εκτίθεται σε σοβαρό κίνδυνο η δημόσια ασφάλεια και να μην διαταράσσεται η κοινωνικοοικονομική ζωή ορισμένης περιοχής. Ταυτόχρονα καταλείπει στον κοινό νομοθέτη τον ορισμό των ειδικότερων όρων άσκησης του εν λόγω δικαιώματος.

Το Σύνταγμα  του 1975,  στο άρθρο 11, προβλέπει το δικαίωμα στην άσκηση της ελευθερίας του συνέρχεσθαι. Οι  περιοριστικές προβλέψεις είναι συγκεκριμένες. Η πρώτη ότι μόνο στις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις μπορεί να παρίσταται αστυνομία. Η δεύτερη ότι οι υπαίθριες συναθροίσεις μπορούν να απαγορευτούν με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, γενικά αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια, σε ορισμένη δε περιοχή, αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής, όπως νόμος ορίζει.

Τα ίδια προβλέπουν οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αντιστοιχούν στις διατάξεις του άρθρου 11 της ΕΣΑΔ, το οποίο ορίζει ότι κάθε πρόσωπο έχει δικαίωμα στην ελευθερία του συνέρχεσθαι ειρηνικώς.

Το άρθρο 11 του Συντάγματος διαφυλάττει ως ατομικό δικαίωμα την δυνατότητα κάθε Έλληνα πολίτη να συνέρχεται υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Είναι αυτονόητο πως το οριζόμενο στο άρθρο 11 του Συντάγματος ατομικό δικαίωμα δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο Συνταγματικών δικαιωμάτων τα οποία μάλιστα μεταξύ τους τελούν σε σχέση ισοτιμίας. Αυτό σημαίνει πως ενδεχόμενη σύγκρουση των δικαιωμάτων αυτών πρέπει να επιλύεται βάσει των κριτηρίων που ο ίδιος ο Συνταγματικός νομοθέτης προβλέπει, με κυρίαρχη προτεραιότητα την εγκαθίδρυση σχέσης αρμονίας στο όλο πλέγμα των Συνταγματικών Δικαιωμάτων.

Το εργαλείο στάθμισης τέτοιων ενδεχόμενων συγκρούσεων προβλέπεται ρητά στο άρθρο 25 του Συντάγματος και είναι η αρχή της αναλογικότητας, η οποία αναλύεται περαιτέρω στις ειδικότερες απαιτήσεις της καταλληλότητας, της αναγκαιότητας και της εν στενή έννοια αρχής της αναλογικότητας. Είναι προφανές πως η άνευ όρων άσκηση του Δικαιώματος του συνέρχεσθαι πλήττει αδικαιολόγητα άλλα, ισότιμα ατομικά δικαιώματα. Υπό διακινδύνευση μπορούν δυνητικά να τεθούν έννομα αγαθά εξαιρετικής σημασίας, όπως η ζωή και η υγεία. Αν ανατρέξει κανείς στο θλιβερό παράδειγμα της Marfin, αλλά και σε άλλα στο παρελθόν, θα διαπιστώσει πως ο κίνδυνος δεν είναι απλά θεωρητικός. Καθήκον όλων μας είναι η αποτροπή επανάληψης τέτοιων γεγονότων. Και ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι το νομοσχέδιο αυτό.

Παρόλα αυτά είναι λυπηρό αλλά και συνάμα απόδειξη της παθογένειας του ΣΥΡΙΖΑ, τα όσα ακούστηκαν, από πολλούς εκπροσώπους του, σε σχέση με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο. Με κραυγές που συνιστούν ύβρη στη Δημοκρατία και προσβολή στο δημόσιο βίο. Λες πως έρχονται να προασπίσουν ένα απόλυτο δικαίωμα που τους ανήκει. Αγνοώντας ότι με την απολυτότητα  και με τον τρόπο που το θέτουν, μπαίνουν ακόμα περισσότερο στο περιθώριο, αφού πεποίθηση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού και κυρίως των νέων ανθρώπων, είναι ότι η χώρα μας πρέπει να ξεφύγει από τα δεσμά και τους μύθους μιας λανθασμένης αριστερής κουλτούρας που δεν έχει καμία σχέση με τις πραγματικές ανάγκες της.

Δεν υπάρχει καμιά δημοκρατία που να δέχεται την καθήλωση του βιοτικού ρυθμού λόγω της θέλησης μειοψηφιών.

Θα χρησιμοποιήσω μάλιστα και εγώ, μια άποψη που διατύπωσε ο Καθηγητής κ. Νίκος Αλιβιζάτος σε άρθρο του στην εφημερίδα Καθημερινή της 5ης Ιουλίου, ότι είναι νομικά ασύστατος και πολιτικά αυθαίρετος, ώστε θα μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει αγυρτεία,  τον ισχυρισμό ότι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης «είναι ίδιο και χειρότερο από το νόμο της χούντας». Και δεν είναι δυνατόν αυτές οι θέσεις να διατυπώνονται αυθαίρετα στο κοινοβούλιο αυτό, που φιμώθηκε για χρόνια από τη δικτατορία. Είναι προσβολή στους αγώνες όλων των ελλήνων δημοκρατών. Δεξιών, κεντρώων και αριστερών που αγωνίστηκαν για την αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών και των δικαιωμάτων και όχι των αυθαιρεσιών που έδωσαν χώρο για να δράσουν οι τύραννοι.

Η Κυβέρνηση δεν έρχεται να αποθαρρύνει το δικαίωμα των Ελλήνων να συμμετάσχουν σε ειρηνικές διαδηλώσεις μέσα όμως στα πλαίσια που δεν θίγονται άλλα ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες. Οφείλει όμως, όπως γίνεται σε όλα τα προηγμένα δημοκρατικά κράτη του κόσμου, να βάλει πλαίσια και να προστατεύσει την ελευθερία της κίνησης των άλλων, την περιουσία, την υγείας και τη ζωή. Να προστατεύσει αυτά τα μείζονα ανθρώπινα δικαιώματα που κατά τρόπο προκλητικό και αυθαίρετο προσβάλλανε, επί δεκαετίες, με τρόπο αυταρχικό και εγκληματικό μειοψηφίες και επέβαλαν οι λίγοι σε βάρος των πολλών.

Με την κατάθεση των νομοθετικών βελτιώσεων και για τον οργανωτή (άρθρο 3 παρ.3) και το ιδιώνυμο και βάσει των παρατηρήσεων της επιστημονικής επιτροπής της Βουλής μπαίνουν οι βάσεις ώστε και η χώρα μας, όπως άλλωστε και όλες οι δημοκρατικές χώρες της Ευρώπης, να έχει έναν σύγχρονο νόμο που να ρυθμίζει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι ώστε να μην παραβλάπτονται άλλα δικαιώματα των πολιτών.

Κύριε Υπουργέ, σήμερα εισάγετε μια σπουδαία δημοκρατική τομή στη χώρα. Για το λόγο αυτό έχετε τη συμπαράστασή μας και θα την έχετε σε κάθε προσπάθεια της Κυβέρνησης να βελτιώσει το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών, την ευρυθμία του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και την υποβοήθηση της κοινωνικής και οικονομικής ζωής μας. Θα μας βρείτε αρωγούς στην στήριξη της Ελληνικής Αστυνομίας, που κάποιοι δυστυχώς δεν θεωρούν θεματοφύλακες της νομιμότητας στη χώρα μας, στη συνεχή βελτίωση της καθημερινότητας τους και στη χορήγηση σύγχρονων μέσων για την αποτελεσματικότερη διαφύλαξη των δικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Στους ανθρώπους αυτούς η σκέψη  και τον ενδιαφέρον μας. Τη σημερινή μου παρέμβαση επιτρέψτε μου να την αφιερώσω στη μνήμη ενός εξαιρετικού αξιωματικού της Ελληνικής Αστυνομίας του Βασίλη Παλλάς, που ανήκε στη δύναμη της Φρουράς της Βουλής που  χάσαμε  ξαφνικά και άδικα πριν λίγες ημέρες.