Έρχεται καύσωνας βαρύς
Τρεις μήνες πριν, όταν ξεκινούσε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, υπήρχαν σοβαρότατες ενδείξεις πως η Τουρκία είχε επιτέλους αποφασίσει να ακολουθήσει τις επιλογές των υπολοίπων χωρών-μελών του ΝΑΤΟ. Ειδικά μετά τη Συνάντηση Κορυφής Μητσοτάκη-Ερντογάν στις 13 Μαρτίου στην Κωνσταντινούπολη, οι οιωνοί προδιέθεταν για σημαντική βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, ήταν πραγματικά άριστοι.
Δυστυχώς, διαψεύστηκαν όλα. Στον βωμό μερικών ψήφων και μιας (μάλλον απίθανης) επανεκλογής, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έκανε στροφή 180 μοιρών και επανήλθε στο μοτίβο πολιτικής που ακολουθούσε το καλοκαίρι του 2020. Ανέξοδος τσαμπουκάς και λυμένο ζωνάρι!
Ο ίδιος προφασίζεται ότι η αλλαγή προήλθε από την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον και τις έμμεσες αναφορές που έκανε ο Έλληνας πρωθυπουργός στην τουρκική προκλητικότητα, αλλά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Τα πολλά και μεγάλα προβλήματα της τουρκικής οικονομίας, έχουν φέρει τον πάλαι ποτέ “αγαπημένο κουμπάρο” σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, πολιτικά.
Οι μετρήσεις δίνουν στο ΑΚΡ ποσοστά ακόμη και κάτω από το 40%, τα οποία δεν μπορούν να το διατηρήσουν στην εξουσία. Ακόμη και για ένα απολυταρχικό καθεστώς, όπως αυτό των τελευταίων είκοσι χρόνων στη γείτονα, η χειραγώγηση (sic) του εκλογικού αποτελέσματος σε μεγέθη μεγαλύτερα των δέκα ποσοστιαίων μονάδων, δεν είναι εύκολη. Ίσως ούτε καν εφικτή.
Ο πληθωρισμός καλπάζει λόγω της εμμονής Ερντογάν στην πολιτική χαμηλών επιτοκίων, πετσοκόβοντας το λαϊκό εισόδημα καθημερινά. Τα Τουρκικά ΜΜΕ παρουσιάζουν τον πραγματικό πληθωρισμό στο 160%, ενώ η Κεντρική Τράπεζα τον καταγράφει επίσημα, στο 60%!!! Νούμερα τρομακτικά, τα οποία μετατρέπουν την πιθανότητα για πρόκληση εντονότατης κοινωνικής αναταραχής (social unrest), από ακραία σε κάτι περισσότερο από υπαρκτή!
Επιπλέον, υπάρχουν σημαντικά προβλήματα (Ιράκ, Κούρδοι, Β. Συρία, Βουλγαρία κ.ά.) με όλες σχεδόν τις γειτονικές χώρες και περιοχές, στην Βόρεια Κύπρο οι Τουρκοκύπριοι εμφανίζουν μεγάλη αγανάκτηση για την επιβολή του καθεστώτος Τατάρ και την αλλαγή στάσης στην θέση επίλυσης του Κυπριακού (σχηματισμός δύο κρατών) ενώ οι σχέσεις με τις ΗΠΑ, παρά την επίμονη φιλοτουρκική θέση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, βρίσκονται στο χειρότερο ίσως σημείο τους μεταπολεμικά. Γεγονότα και καταστάσεις που επιδεινώνουν εξαιρετικά την πολιτική θέση Ερντογάν στο εσωτερικό και αυξάνουν συνεχώς την δυσαρέσκεια προς το πρόσωπο και το κόμμα του.
Ζητούμενο τώρα για τη Δύση, οι πραγματικές προθέσεις του Τούρκου προέδρου. Συνταγματικά θα πρέπει να κάνει εκλογές μέχρι τον Μάρτιο του 2023. Αλλά μπορεί να τις προκηρύξει νωρίτερα. Θα το κάνει, αφού πρώτα έχει κατορθώσει να δημιουργήσει υπεραυξημένη ένταση και κάποιας μορφής επεισόδιο απέναντι σε κάποιαν από τις γειτονικές χώρες; Όπου φυσικά, η πρώτη και πιθανότερη υποψήφια, είναι η Ελλάδα; Θα υπολογίσει άραγε την τρομακτική αύξηση στρατιωτικής ισχύος που έχουν προκαλέσει τα 6 Rafale που σταθμεύουν ήδη σε Ελληνικό έδαφος ή θα προχωρήσει σαν ταύρος σε υαλοπωλείο;
Ή μήπως επιλέξει αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε αυτός και ο άμεσος σύμμαχός του Μπαχτσελί, να εξασφαλίζουν την κυβέρνηση με ένα ποσοστό λίγο μεγαλύτερο του 40% (τώρα χρειάζεται 50% + 1 ψήφο); Οπότε η ένταση και οι προκλήσεις θα παραμείνουν στα λόγια και στις παραβιάσεις του εναερίου χώρου, χωρίς περιστατικά εμπλοκής που μπορούν να καταστρέψουν την τουριστική σαιζόν; Τουριστική σαιζόν που είναι απαραίτητη για την διατήρηση της (σχετικής στην περίπτωση των Τούρκων) οικονομικής σταθερότητας και στις δύο χώρες;
Πολύ δύσκολο να διακρίνει κανείς τις πραγματικές προθέσεις του Τούρκου προέδρου και ακόμη δυσκολότερο να διακρίνει τις επιλογές που θα κάνει την κρίσιμη ώρα!
Το μόνο σίγουρο είναι πως, είτε με τον ένα τρόπο, είτε με τον άλλο, οι θερμοκρασίες στο Αιγαίο έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν επικίνδυνα και θα ανέβουν ακόμη περισσότερο.
Ας ευχηθούμε αυτό να συμβεί μόνο λεκτικά και χωρίς περαιτέρω επιπλοκές! Διαφορετικά…
